In 2016 kregen we de kans dit huis met bijgebouw en 5000m2 grond te kopen. Het was een wens om buiten te wonen. Te kunnen bouwen en verbouwen, creatief en één met natuur te kunnen zijn. Kortom: ruimte om te leven. Dat doen we sindsdien ook. Er wordt gekeken, ervaren en geleefd op onze familiegrond wat vanuit regeneratief perspectief wordt beheerd.

Op het perceel staan prachtige volwassen bomen, een enorme diversiteit aan vaste planten, struiken, kruiden, een boomgaardje en een moestuin. Er leeft een grote verscheidenheid aan insecten en vogels. We krijgen bezoek van onder andere (vleer)muizen, egels, mollen, eekhoorns, steenmarters en soms loopt een fazant gezellig met de kippen mee.

Het zwembad is met vereende krachten omgebouwd naar een zwemvijver. Co- creëren was hierbij het toverwoord. Feedbackloops tijdens het proces van voelen, ervaren en praktische overwegingen hebben geresulteerd in een prachtig stukje leven. Bewegend water, planten, sedum, alles zorgt voor een enorme toename van leven op dit stukje grond. Zelfs de ijsvogel is al een kijkje komen nemen.

De oude tennisbaan is omgetoverd naar een stuk grond wat bezig is zijn identiteit te ontdekken. We noemen het nu het Achterland. Ontdekken, ontwikkelen en groeien zijn denk ik de  toverwoorden hier. Wat leeft hier eigenlijk van nature? What wants to show up ? Jarenlange controle van de bewoners zijn over dit land gegaan. Nu is het gevoel: Let go to let come. Verbazingwekkend veel inheemse soorten komen vanzelf de grond uit. Wat een verrassingen elke keer weer.

Ook het Tuinhuis onderging een metamorfose. Het heeft in het verleden dienst gedaan als garage en buurtkroeg. Wij bouwden voor de nog aanwezige tap een verplaatsbare bar en de pooltafel lampen kregen een andere eigenaar. Tot 2022 was het de praktijkruimte van Puurmens. Sinds 2024 is het omgedoopt naar het Tuinhuis.

Een plek om alleen of samen te Zijn en een bron van inspiratie voor natuurlijk, regeneratief leven en werken.